Training over de psychische gevolgen van het meemaken van traumatische gebeurtenissen en wat leken hulpverleners er mee kunnen doen.
5 februari 2024 -20 februari 2024
Paul Mutama, predikant en tolk & Jannetta Bos, psychotherapeut
Doel
A Cup for Humanity heeft bij haar oprichting in 2018 gekozen voor het opzetten van trainingen aan overlevenden van de genocide die plaatsvond in 1994 en slachtoffers van andere mensenrechtenschendingen. Doel is om toegankelijke traumazorg aan zoveel mogelijk mensen mogelijk te maken.
Beloop
Eind 2023 is er een start gemaakt met de samenwerking met een lokale partner, de Presbyterian Church of Rwanda in Kiyovu te Kigali. In het kader hiervan hebben twee aan deze gemeente verbonden pastors mensen van hun kerk geselecteerd voor deze training.
Aan de interactieve workshops in Huye en in Kigali deden in totaal 50 nieuwe deelnemers kennis op over (normale) stressreacties, somberheid, traumatische rouw en angstklachten die het meemaken van ernstige traumatische gebeurtenissen teweeg kunnen brengen en wat zij daaraan zelf kunnen doen. Eigen ervaringen werden gedeeld. Pastors, jeugdwerkers, diakenen, gemotiveerde leken, vaak zelf genocide-overlevende, deden mee. In april wordt herdacht dat 30 jaar geleden de genocide plaatsvond, een zeer zware periode. Er werd stilgestaan bij hoe men elkaar kan steunen en vasthouden.
Alle participanten geven de opgedane kennis daarna aan anderen door. Doel is dat hierdoor veerkracht opgebouwd kan worden en de vooroordelen die alom heersen over psychische klachten verminderen.
Een deelnemer over de training: ‘Door de training begrijp ik meer van mijzelf en voel ik mij beter, rustiger’.
Een ander noemt: ‘Ik heb veel leden van mijn familie niet kunnen begraven omdat hun lichamen nooit gevonden zijn. Het is nieuw voor mij dat ik zelf een ritueel kan uitvoeren om hen eer te bewijzen. Ik wil dat gaan doen. Ik denk aan het planten van bomen voor ieder van hen’.
Resultaten van de eerdere traumazorg trainingen in Huye en Nyamata
De eerder in 2023 opgeleide mensen hebben we teruggezien. Men bleek heel actief te zijn in het verspreiden van kennis en hulpverlening aan lotgenoten. Sommigen vertelden dat zij na het winnen van het vertrouwen en doordat zij actief durfden te vragen naar eventuele suïcidale gedachten de nodige zorg konden organiseren en deze mensen mede daardoor nog in leven zijn.
In Butare, nabij Huye in het zuiden van Rwanda, bleek tijdens de follow-up dat de deelnemers zich uit eigen initiatief met dorpsgenoten verenigd hebben in vijf projecten om gezamenlijk zelf hun armoede te bestrijden. Doordat men elkaar tijdens de trainingen goed heeft leren kennen is het isolement en de eenzaamheid doorbroken, voelen mensen zich beter en hebben hun veerkracht gevonden. Wat een prachtig resultaat.
Bezoek met een overlevende aan de plek waar de genocide plaatsvond
Na 30 jaar niet gedurfd te hebben voelde een vrouw zich gereed om terug te gaan naar de plek waar zij als jonge vrouw de moord op haar familieleden heeft gezien. Zij vroeg om mee te gaan. Zij heeft ter plekke over haar ervaringen gesproken. Zij heeft in de graftombe bloemen neergelegd om haar nabestaanden eer te bewijzen. Daarna voelde het voor haar en haar man alsof een sluier is weggetrokken. Een aangrijpende en helende ervaring.
Dank
Graag willen we allen die dit werk mogelijk maken zeer hartelijk bedanken voor uw financiële steun en meeleven. Door uw support worden wij gedragen.